Grenswaarden
De Nederlandse wetgeving kent nu zogenaamde publieke (wettelijk verplichte) en private (zelf vast te stellen) grenswaarden voor gevaarlijke stoffen.
Werkgevers en werknemers zijn zelf verantwoordelijk voor het veilig omgaan met stoffen op de werkplek. Uit dat oogpunt moeten zij nu zelf gezamenlijk grenswaarden vaststellen ter beperking van de blootstelling van werknemers aan stoffen op de werkplek, tot een niveau dat geen schade aan de gezondheid van werknemers optreedt.
Private, dat wil zeggen door bedrijven zelf vast te stellen grenswaarden vormen het uitgangspunt van het nieuwe stelsel. De bepaling van de grenswaarde gebeurt op basis van gegevens van de leverancier, MAC- en STEL-waarden elders toegepast, rapporten van de Gezondheidsraad, etc. De grenswaarde moet zo zijn vastgesteld dat deze leidt tot een zo laag mogelijke blootstelling. Hoe deze grenswaarden vastgesteld kunnen worden is te vinden in de Leidraad veilig werken met chemische stoffen van de SER, www.veiligwerkenmetchemischestoffen.nl.
De oude Nederlandse MAC-waarden hebben in dit proces natuurlijk niet hun waarde verloren en kunnen nog altijd goed gebruikt worden bij het bepalen van een private grenswaarde.
Voor een groot aantal oplosmiddelen bestaat geen grenswaarde of een MAC-waarde. Een STEL-waarde is ook lang niet altijd vastgesteld.